maandag 17 mei 2010 – (Marleen De Geest) – Bent u ook van het type dat makkelijk liefde opvat voor alles wat op uw weg komt? Dan verwacht u geen grote moeilijkheden in de relatie met de kinderen die uw partner uit zijn vorige relatie meebrengt. Alleen, liefde blijkt in dit geval, evenmin als in biologische gezinnen, te volstaan. Tijd en goede raad zijn nodig om de klus te klaren. De Britse psychologe en stiefmoeder Lisa Doodson geeft tips.
Misschien moet er worden gezocht naar een minder akelige benaming voor de betekenisvolle vrouw in het leven van kinderen in een nieuw gevormd gezin. Maar zolang die niet voorhanden is moeten heel wat vrouwen het ermee doen. Al vormt dat niet hun enige zorg.
De Britse dr. Lisa Doodson is experte inzake nieuw samengestelde gezinnen. Op basis van onderzoek kwam ze tot de bevinding dat stiefmoeders hun rol dikwijls als verwarrend ervaren. Het is niet meteen duidelijk of de stiefmoeder een vriend voor de kinderen is of een surplus ouder. Het is niet omdat ze goed met haar nieuwe partner opschiet dat de verhouding met de kinderen in het verlengde ligt. Er komt zoveel op de stiefmoeders af dat ze zich meer dan andere moeders angstig tot zelfs gedeprimeerd voelen.
Om die gevoelens in te dijken is het goed om samen met uw partner uw rol af te bakenen, meent Doodson. Hij gaat er misschien van uit dat u automatisch in de sporen van de ex stapt maar dat hoeft niet zo te zijn. Misschien is het goed om eerst het vertrouwen van de kinderen te winnen en leuke dingen met hen te doen, in afwachting moet hun vader het disciplineren helemaal op zich nemen.
Wel is het goed om met de ex de vredespijp te roken. Ze blijft, en moet ook aanwezig blijven, in het leven van haar kinderen. Als het lukt om met haar in een goede sfeer te communiceren, des te beter. Als de pijn nog te veel aan de oppervlakte dreigt te komen, doe er dan geen schep bovenop en hou het zakelijk, adviseert Doodson.
Om een goede en vooral een duidelijke relatie met elkaars kinderen te kunnen hebben, moeten de nieuwe partners een hecht stel vormen, weet Doodson. Belangrijk is dat ze erin slagen om belangwekkende onderwerpen uit te praten, voor wrevel of zelfs woede komt opzetten.
Een stiefmoeder koestert wel eens te hoge verwachtingen. Ze meent dat de stiefkinderen haar na het koken met een bedankje zullen tegemoet komen. Wat natuurlijk niet zo is want kinderen vinden het maar perfect normaal dat er voor hen wordt gezorgd. Het is wel degelijk de partner die dat moet waarderen, een expliciet gebaar siert hem.
Er gaat heel wat tijd over voor u een hecht nieuw gezin vormt. Statistieken komen op een gemiddelde van zeven jaar, weet Doodson. Overigens, ook voor biologische gezinnen is hechtheid geen vanzelfsprekendheid. In ieder geval moet men in een samengesteld gezin beseffen dat het een stuk gecompliceerder is en er heel wat compromissen moeten worden gesloten voor iedereen op zijn plaats valt.
Bewust beitelen aan de samenhorigheid vormt trouwens een opdracht. U kunt niet als twee bedrijven die gaan fusioneren tegenover elkaar blijven staan. De kampen moeten worden verzoend tot een gezamenlijke nieuwe entiteit. Feestjes, gezelschapsspellen, alles wat een band smeedt en tot gezamenlijke herinneringen leidt, moet worden ingezet.
Tenslotte kunnen stiefmoeders zich eenzaam voelen. Ze moeten de vanzelfsprekende hulp van grootouders wel eens missen. Singles die voor een partner met kinderen kiezen zetten hun omgeving soms voor een raadsel zodat vriendinnen niet meteen met hulp over de brug komen. Een goede truc is om familie en vrienden uit te nodigen zodat ze de nieuwe situatie leren kennen. Daarna steken ze vaak vlotter een handje toe.