Als je wereldwijd vergelijkt in welke landen de meeste vrouwen naar senior managementfuncties doorgroeien, moet je haast geloven dat zogenaamd vrouwvriendelijke arbeidsregelingen als flexibele werktijden en lang moederschapsverlof het carrièreverloop van vrouwen blokkeren.
Een op vijf senior management posities wordt door een vrouw ingenomen, België situeert zich perfect op het wereldwijd gemiddelde wat dat betreft. Het is precies het globale plaatje dat illustreert hoe complex het ‘doorgroei-verhaal’ van vrouwen in elkaar zit. Want het is niet per se waar vrouwen het makkelijkst hun weg banen op de arbeidsmarkt dat ze ook het vlotst naar hogere sferen doorstromen.
[ad#ad1]
‘Women in senior management’ is een rapport van de Britse business consultant Grand Thornton. Wereldwijd is een op vijf top management functies in vrouwenhanden in 2012. Vijf jaar geleden zag het er met 24 procent iets beter uit en in vergelijking met vorig jaar is er alweer een lichte toename van twintig naar 21 procent.
Het klein aandeel vrouwen in zakelijke beleidsfuncties contrasteert met de diverse studies die het belang van vrouwenparticipatie aangeven, herinnert Grand Thornton. Vrouwen zorgen voor een groter marktaandeel, beter rendement van het kapitaal en ze houden de risico’s beter in het oog.
Inwonende kinderopvang
De regionale verschillen zijn frappant. Uitgerekend de meest ontwikkelde landen worden door opkomende economieën voorbij gestreefd wat het aandeel van vrouwen in topfuncties betreft.
Zo ligt dat in Europa en Australië op 24 en Noord Amerika op achttien procent. In de Aziatische regio stijgt het naar 32 procent.
Individuele landen geven nog beter aan wat er aan de vrouwenparticipatie ten grondslag ligt. Zo kan 46 procent vrouwen in senior management functies in Rusland worden verklaard door de ‘emancipatie’ van de vrouwen die op de traditie in de Sovjet-Unie voortbouwt. De hoge percentages in Botswana, de Filipijnen en Thailand hebben dan weer te maken met de inwonende grootouders die altijd kinderopvang verzekeren.
De patriarchale structuren van Japan en India, respectievelijk vijf en veertien procent hogere managementfuncties in vrouwenhanden, zetten een domper op de carrière van vrouwen.
In Europa is er een uiterst langzame groei van vrouwen in leidinggevende posities vast te stellen, hoewel de motivatie zeker niet kleiner is. Vooraanstaande vrouwen als topvrouw van het IMF Christine Lagarde, opperen dat de financiële crisis niet deze proporties zou hebben aangenomen als meer vrouwen beleidsverantwoordelijkheid hadden.
De Scandinavische landen, behalve Denemarken, situeren zich allemaal boven het gemiddelde met een op vier topfuncties door een vrouw vorm gegeven. In Frankrijk bedraagt het aandeel een op vier en in het Verenigd Koninkrijk een op vijf.
Duitsland hinkt dramatisch achterop met dertien procent tegen zestien procent acht jaar geleden. Thornton wijt dit aan het gulle moederschapsverlof van wel drie jaar. Een lange onderbreking bevordert het carrièreverloop duidelijk niet, aldus de consultant. Dat de scholen al op de middag sluiten, laat moeders evenmin veel professionele speelruimte.
Ook in de Verenigde Staten loopt de proportie vrouwen in topfuncties terug.
Negen procent vrouwelijke CEO’s
Als veel vrouwen professioneel actief zijn, kan dat een stevige basis vormen van waaruit vrouwen naar hogere functies doorstromen, Rusland vormt hiervan een goed voorbeeld. Maar in Turkije en Italië is dan weer het tegendeel waar. In Turkije bedraagt de werkzaamheidsgraad van vrouwen amper 24 procent terwijl ze een aandeel van 31 procent hebben in superieure functies. Van de Italiaanse vrouwen is 38 procent professioneel actief en ze nemen 36 procent van de senior managementposities in.
Bron: 'Women in senior management' - Grand Thornton.
Globaal wordt minder dan een op tien bedrijven door een vrouw geleid. De Aziatische regio klimt met vijftien procent vrouwelijke CEO’s boven het gemiddelde uit en Noord Amerika zit er met zes procent diep onder. In Europa wordt dertien procent van de bedrijven door een vrouw geleid. In Australië heeft het hoogst aandeel vrouwelijke CEO’s, namelijk dertig procent.
Verder zijn vrouwen het best vertegenwoordigd in financiële en human resources managementfuncties, respectievelijk dertien en 21 procent.
Quota niet geliefd, wel hun effect
Het Thornton rapport geeft ook een overzicht van de landen die naar het Noorse voorbeeld quota hebben ingevoerd. Ook het Europees Parlement deed onlangs een oproep om op basis van zelfregulering tegen 2020 veertig procent vrouwelijke directeurs in beursgenoteerde bedrijven te installeren. Of zoals ondervoorzitster van de Europese Comissie Viviane Reding het stelt, ‘ik ben geen fan van quota maar ik hou wel van de resultaten ervan’.
Flexibele werktijden blijken maar al te vaak in het nadeel van vrouwen te werken. In Noordse landen biedt 85 procent van de bedrijven een soepel werkschema aan maar slechts 23 procent van de managementfuncties is in vrouwenhanden. Het gemiddelde voor Europa bedraagt 65 procent ondernemingen met een flexibel werkregime en nog geen kwart van de beleidsfuncties door vrouwen ingenomen. In Rusland is dit slechts het geval voor 43 procent van de organisaties terwijl vrouwen bijna de helft van de managementfuncties bezetten.
[ad#ad1]