donderdag 29 april 2010 – (Marleen De Geest) – Een baby huilt omdat hij zich ongemakkelijk of angstig voelt, wenen is het enige signaal dat hij kan inzetten. Toch stellen ouders zich wel eens de vraag of het wijs is om er altijd en onmiddellijk op in te gaan en of ze het kindje dan niet verwennen.
[ad#ad1]
De Britse experte in kinderopvoeding Penelope Leach pakt uit met onderzoeksresultaten die stellen dat een baby die herhaaldelijk en langdurig blijft huilen risico loopt op hersenschade.
Elke baby huilt om aan te geven dat hij honger heeft of een natte luier of zich gewoon niet prettig voelt. Sommige baby’s zijn onrustiger dan andere en huilen dan ook vaker.
Volgens Leach is het niet de reactie van de ouders die het huilgedrag van de baby zal bepalen. Zo heeft het zeker geen zin om hem te laten huilen om hem te doen begrijpen dat ze hem niet altijd kunnen troosten. Simpelweg omdat in de onvolgroeide hersentjes van het baby’tje niet de mentale uitrusting zit om ’te leren’. Door het kindje te laten huilen leert het dus niet dat het dan maar beter in slaap kan vallen. Als de baby ophoudt met huilen is het van pure uitputting.
Maar langdurig en herhaaldelijk huilen is wel stresserend voor het kindje. Volgehouden acute stress trekt ook bij het baby’tje een hormonale kettingreactie op gang en stimuleert de productie van het stresshormoon cortisol.
Als dat proces zich blijft herhalen komt er zoveel cortisol vrij dat er hersenschade kan optreden wat hem in het latere leven problemen kan opleveren.
Betekent dit nu dat mama of papa bij elk geluidje dat uit het babybedje opstijgt moeten recht veren?
Dat nu ook weer niet, baby’s mogen rustig een paar minuutjes huilen voor er getroost wordt. Ze moeten de tijd krijgen om de slaap te vinden en misschien moeten ze wat zeuren om een bepaalde spanning kwijt te raken. Zoals dat ons ook wel eens overkomt. Een vast ritueel helpt kindjes al heel vroeg de slaap vlotter te vatten en draagt flink bij aan de rust in huis.
Maar als het huilen crescendo gaat en blijft aanhouden is het aangewezen om na te kijken of er iets mis is en als dat niet het geval is heeft hij misschien behoefte aan een momentje troostende nabijheid. Zoals kleine beer even op de arm van grote beer naar de maan ging kijken en dan vredig naar bedje ging.
[ad#ad3]