Vrouwen waren nooit ver weg in de campagne voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen, ze werden uitgescholden of op handen gedragen. Aan de uitslag te zien, kunnen presidentskandidaten maar beter hun kant kiezen.
[ad#ad1]
De ‘war on women’ maakte wezenlijk deel uit van de voorbije campagne voor de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Het sterkst zullen we ons de krasse uitspraken van republikeinen herinneren. Ze waarschuwden voor de gevaren van contraceptie en weigerden die als een vrouwenrecht te zien. Wat abortus betreft, bleven ze helemaal in de religieuze sfeer hangen door te stellen dat die ook in het geval van verkrachting niet nodig was omdat je als vrouw weinig kans had om er zwanger van te raken en als dat toch het geval zou zijn, was dat de wil van God.
Democraten hadden al snel door dat ze door vrouwenthema’s te bespelen dergelijke krasse uitlatingen van republikeinen konden uitlokken. En die charmeerden weinig vrouwen, integendeel, ze gingen in drommen naar het democratisch kamp. Ook mannen vonden het weerzinwekkend hoe de republikeinen hun rigide standpunten bleven verdedigen. Maar de republikeinen volhardden, zo noemden ze een studente die voor fertiliteitscontrole opkwam een slet.
De democraten speelden hun vrouwvriendelijk imago ten volle uit. Hun geloofwaardigheid dankten ze onder meer aan de allereerste beleidsdaad van president Obama nadat hij in 2009 was ingezworen. Toen ondertekende hij de ‘Lilly Ledbetter Act’, een wet die het vrouwen makkelijker maakt om een proces aan te spannen tegen wie hen discrimineert op vlak van salaris. Een daad met een groot symbolisch gehalte, zo blijkt achteraf. Obama gaf daarmee te kennen dat hij mee op vrouwen rekende om de economie er bovenop te helpen en dat iedereen bij meer gelijkheid te winnen heeft.
Dat alles kan niet beletten dat het onfrisse debat over vrouwenzaken een beetje wegdrukte waar het vrouwen ook om te doen is. Namelijk een grotere verantwoordelijkheid te krijgen in de nationale politiek van de Verenigde Staten. Daar scoren ze namelijk bijzonder slecht. Vrouwen maken tot nu toe slechts zeventien procent uit het Huis van Afgevaardigden en de Senaat.
[ad#ad3]