vrijdag 17 september 2010 – (Marleen De Geest) – Een vijfde van alle papa’s heeft al een depressieve periode doorgemaakt voor zijn kind twaalf wordt, zo leert een Britse studie. Zo goed als altijd wordt het probleem onder de mat geveegd, met grote gevolgen want de kinderen zitten pas echt met de brokken.
[ad#ad1]
Een post natale depressie voor mama is toewijsbaar. ‘Het zullen wel de hormonen zijn’, luidt het dan. Maar wat kunnen vaders inbrengen als het hen allemaal teveel wordt?
Toch kampen vaders relatief vaak met een depressie. Dat blijkt uit een Britse studie van het ‘Medical Research Council’ bij 86.957 families.
Drie procent van de vaders gaat door een depressie tijdens het eerste levensjaar van zijn kind. Dat aandeel loopt op tot tien procent tegen de tijd dat het ukje vier is en tot zestien procent wanneer de achtste verjaardag wordt gevierd. Als het kind twaalf is heeft al 21 procent van de vaders een depressieve periode beleefd.
Vaders met een ‘post natale depressie’ blijken dikwijls een partner te hebben die met hetzelfde probleem kampt.
Bij moeders liggen de cijfers trouwens een stuk hoger. Dertien procent is depressief voor het kind een jaar is, een kwart tegen de tijd dat het zoontje of dochtertje vier wordt en een derde als het kind acht jaar oud wordt. Tegen de twaalfde verjaardag van de kinderen is al 39 procent van de mama’s depressief geweest.
Toch zijn hormonale veranderingen slechts verantwoordelijk voor een klein deel van het probleem, stellen deskundigen. De geboorte van een kindje brengt ervaringen uit het verleden aan de oppervlakte, traumatische jeugdervaringen of een IVF behandeling bijvoorbeeld. Ook kan de financiële druk een rol spelen bij het ontwikkelen van een depressie.
Behalve dat zet de komst van een baby het leven natuurlijk helemaal op zijn kop. De relatie met de partner verandert, het sociale leven verschrompelt en boven alles wordt de nachtrust verstoord. Voor sommige vaders lijkt het erop dat het verlies groter is dan de winst.
Het probleem stelt zich voor vaders des te scherper omdat ze weinig geneigd zijn om hulp te zoeken. De Britse artsen nemen zich dan ook voor om jonge ouders, vooral de meest kwetsbare, te screenen op de vatbaarheid voor depressie. De kinderen zitten immers op de eerste rij om de desastreuze gevolgen ervan te zien.
Medical Research Council – Depression affects a fifth of all fathers
[ad#ad3]