Er zijn nog weinig themaloze dagen en zo is het vandaag ‘nationale thuiswerkdag’. Misschien een aanleiding om even over flexibiliteit in tijd en plaats van werken na te denken. De Nederlandse filosoof en publicist Pieter Hoexum noemt het ‘overal en nergens werken’.
[ad#ad1]
In het Nederlandse Filosofie Magazine wijdt filosoof en publicist Pieter Hoexum een essay aan het thema onder de titel ‘Flexmens, waarom zouden we werk en privé zo strikt scheiden?’
Zelf heeft hij ervaring met het onderwerp, hij noemt zich een ‘writer in residence’, zijn eigen woonst weliswaar.
Bij de geboorte van hun eerste kind gaf hij zijn leuke maar weinig riante baan in een boekhandel op om hoofdverantwoordelijke van het huishouden te worden en tegelijk freelance te gaan schrijven. De keuze lag enigszins voor de hand omdat zijn vrouw met haar onderzoekswerk beter verdiende en meer perspectief had.
Eerzucht
Helaas moest Hoexum ondervinden dat het huiswerk hem behoorlijk in beslag nam en het thuiswerk niet voor de hand lag. En toch heeft hij de situatie, tot ieders tevredenheid, naar zijn hand kunnen zetten. Immers, iets spoort een mens aan om die twee polen te verzoenen. Het gaat om eerzucht.
Zelfs als een mens thuis een zekere mate van rust en geluk vindt dan nog drijft eerzucht hem op een bepaald moment naar de buitenwereld.
Hoexum citeert de renaissancedenker Montaigne: ‘Maar weinigen worden bewonderd door hun huisgenoten’. En volgens Hoexum is het maar normaal dat je toch een beetje eer en respect via werk wil vergaren, en als het even kan ook nog wat geld.
De uitdrukking ‘we zijn burgers van twee werelden’ vindt Hoexum mooi en daarom ontleent hij ze aan de verlichtingsfilosoof Immanuel Kant, hoewel die er een andere betekenis aan geeft. Voor Hoexum slaan de twee werelden op de binnen- en de buitenwereld. We hebben aan beide verplichtingen en ons verlangen gaat naar beide uit.
De sterke scheiding tussen de twee is trouwens een restant van de negentiende eeuw toen de industrialisering mensen naar fabrieken dreef om er te werken en de familie op een eilandje belandde. Tegelijk werd het huiselijk geluk uitgevonden, voor de fabrieksbazen dan toch, tevoren was daar weinig of geen aandacht voor.
Veelzijdigheid
In de ervaring van Hoexum is het nochtans wel een zegen wanneer je de binnenwereld en de buitenwereld kunt mengen. De technologische ontwikkeling zorgt daar feitelijk voor, mensen zijn via de smartfoon overal en altijd voor hun baas, collega’s en klanten bereikbaar. Dat zorgt op zich al voor een vermenging van privé en werk. Als we naar een balans tussen beide streven, betekent het dat we ze scheiden, in afzonderlijke ruimten zetten, en dan tegen elkaar afwegen.
Maar de strikte opdeling van rollen, ook tussen vrouwen en mannen, maakt volgens Hoexum niemand echt gelukkig. Mensen zijn er te dubbelzinnig voor, zo meent hij. Wij zouden het veelzijdig noemen.
Zo is het mogelijk om tussen huishoudelijke bedrijven door professioneel te werken. Niet voor iedereen maar wel voor meer mensen dan diegenen die er zich nu aan wagen. Het is niet makkelijk, weet en ervaart Hoexum. Maar als de eerzucht zijn werk doet, kan het.
[ad#ad3]