Noah’s ark

Door | februari 10, 2019

Geen idee wat u van afgelopen zomer vond. Sommige mensen genoten van het mediterrane klimaat.

Ikzelf vond het iets te veel van het goede.

Erger was dat de vlinders in mijn tuin het eens met me waren. Door de warmte en de droogte verschrompelden de bloemen, vonden de vlinders geen nectar meer en verdwenen. En de vogels hadden dorst, zoveel was zeker. Ik heb ze van water voorzien, net als de familie egel.

Rond ons huis was een en ander niet pluis. Dat kon ik, die me zo begenadigd voel omdat we op die groene plek mogen wonen, met eigen ogen zien. De klimaatverandering in het klein. Dat mens en natuur er op andere plaatsen in de wereld meer van afzien, stemt alleen maar somberder.

Op het moment dat ik in 1972 aan de KULeuven begon te studeren, kwam het rapport ‘De grenzen aan de groei’ van de Club van Rome uit. Het werd door studenten opgemerkt en gelezen. Maar de voorspelling dat over vijftig tot honderd jaar zou blijken dat grenzeloze economische groei de draagkracht van de aarde te boven gaat, haalde de orde van de dag niet overhoop. ’s Winters stonden de ijsbloemen nog op de ruiten, hoezo klimaatopwarming?

Niettemin, aan de belangrijke signaalfunctie van het document kon met het verstrijken van de tijd  niet langer worden getwijfeld.

Vandaag is de urgentie des te groter en dat heeft youth4climate begrepen.

Jonge mensen hebben het gehad met talmende politici en zakenmensen. Weken na elkaar komen ze in diverse steden op straat om hun eis voor een effectief klimaatplan kracht bij te zetten.

Als dat het meest opportuun lijkt, krijgen ze sympathie. Maar even goed worden redenen aangedragen waarom ze niet authentiek of betrouwbaar zouden zijn. De zakenkrant ‘De Tijd’ stelt alvast dat uiterst links hen aanstuurt. Om over de complottheorie nog maar te zwijgen.

Vijandig front

In het Canvas programma Ter Zake vormden journalisten een zelfgenoegzaam en bijzonder vijandig front tegen Arno Kempynck van Act4ClimateJustice.

Die groepering krijgt de schuld voor het persoonlijk debacle van gewezen minister van omgeving, natuur en landbouw. ‘Met de sms-actie tegen Joke Schauvliege waren de jonge mensen te ver gegaan, een politica zo in het nauw drijven, is ongeoorloofd’, klonk het unaniem.

Door de belaging zou ze haar familie niet meer hebben kunnen bereiken wat er voor zorgde dat ze instortte en dan maar wartaal begon uit te slaan.

Moet opgemerkt dat Schauvliege er nog behoorlijk zelfverzekerd bij stond tijdens de bewuste speech. En behalve dat, ik heb niet de stressbestendigheid om minister te worden maar misschien zou zelfs ik op het idee komen, stel dat mijn mobieltje gekaapt was, om een vriendelijke medestander te vragen even diens exemplaar te lenen.

Kempynck van zijn kant verzekerde dat de actie was stopgezet en bleef rustig en rechtlijnig bij het onderwerp. ‘Wat moeten we doen om aandacht te krijgen? Alle andere middelen worden opzij geschoven. Kunnen we het hebben over de essentie van het debat’, vroeg hij bedaard.

Waarna hij er werd op gewezen ‘dat hij geduld moest uitoefenen. Dat klimaateisen politiek moeten worden vertaald en zoiets een proces is’.

‘Het zal mijn tijd wel duren’ moet de leidende gedachte van de aanwezige journalisten zijn geweest.

Daarbij vergetend dat jonge mensen met de lange termijn voor zich de gijzelaars zijn van politici en zakenmensen die slechts tot korte-termijn-denken komen. Zij gaan beleven wat sommigen, behalve wetenschappers, nog steeds niet zien aan komen.

Bekommernis

Moderator Phara de Aguirre leidde het panel terug naar de waan van de dag ‘zal het klimaat een issue blijven tot aan de verkiezingen?’

Vervuld van zijn eigen deskundigheid meende collega Ivan De Vadder van wel. ‘Dit is de verandering die ik voel. Politici worstelen nu met de maatregelen die ze willen nemen om de doelstellingen te halen en dat is de verdienste van de jonge mensen die betogen. Naar mijn gevoel zal de bekommernis rond het klimaat blijven bestaan.’

Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben en wel hierom, politici komen en gaan maar het klimaat, dat blijft bestaan. Dat weten de jonge mensen al even, nu de politieke en de zakenwereld nog.

Tenslotte nog dit, het kan geen toeval zijn dat er zoveel jongetjes worden geboren die de naam Noah krijgen. Als die allemaal een arkje bouwen, komt het bij een stijgende zeespiegel misschien toch nog goed met de specimen die onze planeet rijk is.

 
[whohit]Noah[/whohit]