donderdag 25 november 2010 – (Marleen De Geest) – De Amerikaanse journaliste Jessica Olien verblijft al drie maanden in Nederland en kan haar verbazing over de Nederlandse vrouwen niet op. Ze werken deeltijds, verdienen een pak minder dan mannen en vinden dat helemaal niet erg. Op de nieuwssite Slate brengt ze verslag uit.
[ad#ad1]
Slechts tien procent van de Nederlandse vrouwen werkt voltijds, aldus de Amerikaanse journaliste Jessica Olien op de nieuwssite Slate. Niemand die zich daaraan ergert, integendeel, amper vier procent van de vrouwen wenst een meer verantwoordelijke job.
Natuurlijk heeft dat een weerslag op hun financiële onafhankelijkheid, slechts een kwart van de Nederlandse vrouwen kan claimen zelfstandig te kunnen bestaan. De anderen dragen slechts in beperkte mate bij tot het familiaal inkomen.
Vanuit de Verenigde Naties werd zelfs al bekeken of de beperkte participatie van de Nederlandse vrouwen aan de arbeidsmarkt niet in strijd is met de vrouwenrechten. Neen dus, want haast niemand wenst het anders. Nederlandse vrouwen zouden zich gelukkig prijzen met hun persoonlijke vrijheid en hun uitgebalanceerd leven.
Anders dan de Amerikaanse vrouwen die volgens Olien verwoed blijven proberen om alles even perfect af te ronden. Amerikaanse vrouwen zijn, niet verbazingwekkend, dan ook lichtelijk gefrustreerd omdat zoiets niet lukt en ze bovendien heel wat interesses die buiten werk en gezin vallen maar moeten vergeten.
Punt is dat ze heel veel op hun professioneel leven inzetten omdat het zelfbeeld van Amerikaanse vrouwen daar nauw mee samenhangt. Je bent wat je doet, precies zoals de oude Aristoteles al zei maar dat telt maar mee als het om werk gaat.
Dat niet alle Nederlandse vrouwen even blij zijn met een gezapig leventje blijkt uit initiatieven die ernaar streven dat het vrouwelijk potentieel beter en meer zou worden benut. Zo dokterde ‘Talent naar de Top’ een charter uit waarbij organisaties, wanneer ze het ondertekenen, zich verbinden om meer vrouwen betere kansen te geven. Een voorzichtige poging om de bedrijfscultuur te veranderen voor vrouwen die vragende partij zijn.
[ad#ad3]