vrijdag 6 augustus 2010 – (Marleen De Geest) – ‘Me time’, de meeste mensen hebben het hard nodig. Tijd (over) hebben die u helemaal zelf mag invullen. Desnoods met niets. De essentie ervan is dat u weer tot uzelf komt.
[ad#ad1]
Gezellig bijpraten met vrienden, samen koken, fietsen, varen, optrekken met de kinderen. Het zijn heel leuke activiteiten die u niet kunt missen. Wat mensen in wezen evenmin kunnen missen maar er helaas al te vaak bij inschiet is ‘me time’.
Tijd voor uzelf voert u immers weg van andere dingen, laat toe echt los te koppelen van andere rollen. Waar u ook bent, op het werk, bij uw partner, bij uw kinderen, bij uw vrienden, steeds wordt een bepaald facet van uw persoonlijkheid actief en vult u een bepaalde verwachting in. Wat niet wil zeggen dat zoiets niet authentiek zou zijn en niet met uw echte ik overeenkomt. Maar het is wel naar andere mensen gericht die zich op hun beurt weer naar u oriënteren.
Zo nemen we elkaar op sleeptouw, in gemoedsstemmingen en bezigheden en krijgen we teveel van het goede. Een enkele keer is het goed om even uit de tredmolen te stappen en tijd voor uzelf op te eisen. Of beter nog, uzelf aan de tijd te onttrekken.
Innerlijke tijd
‘De tijd gaat voort omwille van zichzelf’, schrijft Nicole Krauss in haar prachtige roman ‘De geschiedenis van de liefde’. Dus kunnen we die wel eens aan zichzelf overlaten.
Ook de Nederlandse filosofe Joke Hermsen pleit in haar essaybundel ‘Stil de tijd’ voor een andere verhouding met de Greenwich tijd. Die deelt ons leven onverbiddelijk in hokjes op waarin we zoveel mogelijk moeten presteren om zoveel mogelijk te verdienen om uiteindelijk zoveel mogelijk te consumeren. Daar raken we niet meer van af, stelt Hermsen. Wel wil ze de kloktijd opnieuw in balans brengen met de ‘innerlijke tijd’, de subjectieve tijdsbeleving.
Innerlijke tijd is niet vergankelijk zoals de kloktijd; je kunt hem vergelijken met een sneeuwbal die door te rollen steeds groter wordt. Hoe langer we leven, hoe meer gedachten, ervaringen en herinneringen we verzamelen. Deze ervaringen en herinneringen, die in ons onderbewustzijn liggen opgeslagen, vormen een bron van vrijheid en creativiteit, vertelde Hermsen aan het Nederlandse Filosofie Magazine. Maar om ze te verwerven is het wel nodig om af en toe niets te doen en vooral doel-loos uit het raam te staren of een andere volstrekt nutteloze bezigheid te verzinnen.
Klinkt het u allemaal wat egocentrisch in de oren? Het tegendeel is waar want juist door op gezette tijden tot uzelf te komen wordt u een beter mens, aldus Joke Hermsen. Door de tijd even stil te zetten, krijgt u de kans om uzelf de vraag te stellen of u wel op de goede weg bent met uw leven, zegt de filosofe. Belangrijker nog, u kunt even nagaan of de wereld wel de goede kant op gaat. ‘Mijn grootste zorg is dat mensen door de enorme tijdsdruk, tijdschaarste en tijdversnelling hun vrijheid om moreel te handelen kwijtraken’, zegt ze. ‘Dat we geen tijd meer nemen om na te denken en dus niet kritisch kunnen zijn.’
Of zoals Denis Diderot, Frans 18 de eeuws schrijver en verlichtingsdenker, aan zijn vriendin Sophie schrijft: ‘Alles, iedereen, gaat uiteen en verstuift. Talloze dingen dringen zich dwingend op, staan de vervulling van de plicht tot liefde en vriendschap in de weg; een mens kan niets goeds doen; noch zijn ambitie, noch zijn voorliefdes, noch zijn hartstocht vervult hij; en hij leeft in onvoldaanheid. Een van de grote euvelen van het leven in een gemeenschap is de veelheid van bezigheden, en vooral de lichtzinnigheid waarmee men verbintenissen aangaat die alle geluk opslokken.’
[ad#ad3]