donderdag 8 juli 2010 – (Marleen De Geest) – Helpt het om de relatie te bewaren wanneer partners gescheiden woningen aanhouden? Dit in het geval ze niet kunnen kiezen tussen een band en de persoonlijke onafhankelijkheid.
[ad#ad1]
In Frankrijk heeft acht procent van de koppels twee domicilies. Het living apart together verschijnsel zet door. Meer dan de helft van die relaties duurt in elk geval langer dan twee jaar.
Madame Figaro, de bijlage voor vrouwen bij de gelijknamige krant, vroeg aan relatietherapeut Serge Hefez of de keuze voor een LAT relatie een goede oplossing vormt voor mensen die de knoop tussen een verhouding en onafhankelijkheid niet kunnen doorhakken.
Dat steeds meer paren voor een LAT relatie kiezen wijst op een toenemende individualisering van de samenleving, meent Hefez. Vrouwen en mannen eisen steeds meer tijd op voor hun eigen ambities en interesses en de relaties worden onder meer daardoor almaar brozer.
Volgens Hefez kan een LAT relatie behoorlijk functioneren als ze ook als dusdanig start en beide partners elk over een woonplek beschikken. Ze kunnen dan van elkaars aanwezigheid genieten als ze het beide wensen.
Is een koppel in crisis dan zorgt de opsplitsing van de woonplaats voor een bijkomende complicatie, weet de therapeut. In zijn ervaring werkt het bijna nooit. Omdat ze elkaar weinig zien, zijn de partners niet in de psychologische stemming om elkaar te herontdekken. Apart gaan wonen kan enkel helpen om even afstand te nemen op voorwaarde dat het als een tijdelijke oplossing wordt gezien en bedoeld is om elkaar nadien weer terug te vinden.
Als er kinderen zijn, ligt het nog anders, meent Hefez. Wanneer hun ouders niet meer samenwonen verandert dat hun perceptie van het gezin. Voor de ontwikkeling van het kind is het best beide ouders bij hem/haar te hebben en getuige te zijn van hun relatie. De verschilpunten tussen een vader en een moeder helpen hem/haar zijn persoonlijkheid te vormen.
Bovendien heeft elke ouder die een kind opvoedt baat bij de hulp die de partner kan bieden. Zelfs als die niet veel voorstelt, meent Hefez dat de psychologische steun belangrijk kan zijn, vooral wanneer het een beetje moeilijker gaat.
Woont het kind afwisselend bij mama en papa dan bestaat de kans dat hij die formule gaat exploiteren en de ouders tegen elkaar uitspeelt.
[ad#ad3]