donderdag 19 mei 2011 – (mdg) – Moeders zijn ook maar mensen die een beetje van alles wat willen. Kinderen natuurlijk maar ook werken en tijd voor zichzelf. Dat kan als je de formule ‘gedeeld ouderschap’ toepast en de vader zijn deel van last en lust laat opnemen, menen de Amerikanen Marc en Amy Vachon. Half het werk en heel het plezier, zo beweert het stel. Punt is dat delen en verdelen twee verschillende dingen zijn.
[ad#ad1]
EquallySharedParenting.com is een site voor mensen die bewust kiezen om alles in het gezin gelijk te verdelen tussen de partners, al het huishoudelijk werk, de opvoeding van de kinderen, het geld verdienen en de tijd voor ontspanning. Het leven wordt weer leuk, vinden Marc en Amy Vachon, zo gauw je de druk van je schouders voelt vallen. Niemand is nog exclusief verantwoordelijk voor de opvang van de kinderen of het huishouden en niemand moet nog per se veel geld verdienen vermits de twee partners ook die opdracht verdelen.
Het vraagt offers weten ze, je dient waarschijnlijk de levensstandaard even terug te schroeven en je moet er voor zorgen dat je een bepaald niveau in de loopbaan bereikt voor er kinderen komen. Maar het gedeelde ouderschap levert onmiskenbaar meer evenwicht op in het leven van vaders en moeders, menen ze. Iedereen draagt de lasten en iedereen deelt in het plezier. Papa is er misschien bij het eerste stapje en mama vangt het eerste echte woordje op.
Op hun site leren de Vachons geïnteresseerden wat gedeeld ouderschap precies inhoudt en hoe het functioneert. Ook schreven ze er een boek over onder dezelfde titel.
Ze beseffen wel dat gedeeld ouderschap en navenant vormgegeven loopbanen nog wat moeilijk liggen in bedrijven en dat de formule evenmin voor elk koppel is weggelegd. Niet iedereen is op delen ingesteld, weten ze.
De voorwaarde voor succes van het gedeeld ouderschap is immers dat mensen hun individualiteit een stukje prijsgeven en als team werken. Voor de vrouw komt het vooral hierop neer dat ze de standaarden van hoe het huishoudelijk werk moet worden afgeleverd bijstelt. ‘Ik laat los’, wordt haar nieuwe mantra. Bovendien staat het gedeeld ouderschap helemaal haaks op de economische benadering van het gezin waarin iedereen doet waarin zij/hij best is.
Verliefd op de baby
Mensen kunnen wel afspraken maken en zich voornemen om het ouderschap te verdelen. Maar ’the proof of the cake is in the eating’ en het is pas wanneer er kinderen komen dat mannen en vrouwen voelen welke plaats die in hun leven innemen.
De Britse pedagoge Claire Hodgson was stellig van plan om haar carrière op kruissnelheid te brengen na de geboorte van haar kindje terwijl haar man thuisvader zou worden. Met de baby in haar armen besefte ze dat ze het kindje nooit zolang zou kunnen missen. Het koppel besloot om gedeeld ouderschap op te zetten.
Dat Claire heel lang borstvoeding gaf vond papa frustrerend. En verder discussieerden ze over elk futiel detail. Iedere ouder hanteerde zijn eigen stijl en kon die absoluut niet loslaten. Ze worstelden allebei met slaaptekort en hielden geen tijd over voor elkaar. Wanneer de partners samen waren bleek dat ze alles hadden verdeeld maar weinig ervaringen deelden. Tot overmaat van ramp bleek de formule financieel niet haalbaar. De situatie trok pas bij toen hun kind naar school ging en beide ouders wat meer ruimte kregen. Het uiteindelijke resultaat is wel een opgewekte, gezonde kleuter en ouders die trots zijn op elkaar omdat ze het beide goed zijn in zowat alles, getuigt mama Claire in de Britse krant ‘The Independent’.
Als de hele discussie over gedeeld ouderschap iets laat zien is het wel dat de mentaliteit voor goed veranderd is. Kinderen zijn de zorg van beide ouders en de flow in hun loopbaan bewaren is een uitdaging voor beide partners. Niet vanzelfsprekend maar wel meer gebalanceerd dan het ooit tevoren.
[ad#ad3]