Delen op Facebook: in goede en slechte dagen

Door | december 17, 2012

maandag 17 december 2012 – (tvd) – Slecht nieuws delen via Facebook gebeurt steeds meer. Heel wat mensen omzeilen pijnlijke situaties door hun scheiding, miskraam of het overlijden van een familielid via Facebook wereldkundig te maken. Maar wordt zo’n gebeurtenis daardoor niet gereduceerd tot het niveau van andere triviale zaken die we delen op sociale netwerken? The New York Times vroeg enkele experts naar hun mening.

[ad#ad1]

Facebook wordt vooral gebruikt om de positieve aspecten van het alledaagse leven in de verf te zetten. Maar het is ook steeds vaker een plaats waar slecht nieuws gemeld wordt en moeilijke zaken bespreekbaar worden.

Iedereen heeft kennissen waarvan men wel wil dat ze weten wat er gaande is in zijn persoonlijk leven, maar die men niet persoonlijk wil inlichten. Dan kunnen een paar korte zinnen in een statusupdate over, bijvoorbeeld, een scheiding geruchten tegen gaan en duidelijkheid bieden.

,,Een van de mooie dingen aan Facebook is dat het een passief communicatiemiddel is’’, vertelt een vrouw in The New York Times die haar scheiding via het sociale netwerk bekend maakte. ,,Het geeft mensen de kans om te reageren – of net niet – op de manier waarbij zij zich het meest comfortabel voelen.”

Slecht nieuws posten op sociale media sites verzacht de pijn voor zowel de boodschapper als de ontvanger. Het is nu eenmaal geen prettige ervaring om met je mond vol tanden te staan wanneer iemand met slecht nieuws komt.

,,Als je het nieuws op Facebook zet, vergroot je het comfort van de ontvanger want die kan de informatie in zijn eigen manier en op zijn eigen tempo verwerken’’, zegt Janet Sternberg, assistent professor communicatie en media studies aan Fordham University.
Louis Manza, docent en voorzitter van de afdeling psychologie aan het Lebanon Valley College in Pennsylvania, zegt, ,, Vanuit een cognitief standpunt is het makkelijker om op die manier dergelijke zaken te verwerken. Je post het nieuws, kijkt enkele uren later naar de reacties en je hoeft je geen zorgen te maken over moeilijke gesprekken.”

Maar misschien is het geen slechte zaak om moeilijke situaties en eventuele pijnlijke stiltes net niet te vermijden en ze heel bewust te ervaren. Deze momenten van stilte worden pas pijnlijk wanneer wij ze zo benoemen. Misschien brengen ze wel een ingeving die veel waardevoller is dan de dooddoeners die we gebruiken om stilte te vullen.

Het is dus belangrijk niet gemakzuchtig te worden in de relaties met mensen die wel dicht bij ons staan. Intimi stellen het zeer waarschijnlijk minder op prijs om delicaat of tragisch nieuws via een sociaal netwerk te vernemen.

Nieuws dat echt belangrijk is wordt nog steeds best van persoon tot persoon gebracht, maar soms is snelheid een beslissende factor, zegt Daniel Post Senning een auteur over etiquette en woordvoerder voor het Emily Post Institute. ,,We hebben definitief een grens overgestoken in de manier waarop we sociale media gebruiken.”

Gênante situaties

En wat met de alomtegenwoordige ‘Like’ knop? Die kan voor gênante situaties zorgen, want hoe je het ook draait of keert slecht nieuws leuk vinden, lijkt toch ongepast. ,,Niet noodzakelijk,” zegt Senning, die het OK vindt om negatief nieuws te ‘liken’. ,,De ‘Like’ geeft aan dat er een emotionele connectie is, en dat je het bericht gelezen hebt.”

Facebook zelf vindt dat we al genoeg met negativiteit geconfronteerd worden, en de afwezigheid van een ‘do not like’-knop kan, met enige goede wil, gezien worden als de bijdrage die het bedrijf levert aan een betere wereld.

Sommige experts waarschuwen dat slecht nieuws posten op Facebook onvermijdelijk leidt tot het trivialiseren ervan. ,,Als je post over iemands dood of je scheiding, verschilt dat niet zo heel veel van wanneer je typt ’Ik ga naar Starbucks’, vindt psychologe Carole Lieberman. Wanneer iemand slecht nieuw op sociale media zet is dat een poging om dapper te zijn, zo zegt ze. Mensen willen tonen dat ze zich oké voelen en verder gaan met hun leven.

Maar dit soort berichten van persoon tot persoon brengen is zeker te verkiezen boven posten op Facebook, zo stelt Lieberman. ,,Het is heel menselijk, heel echt en je moet leren omgaan met je gevoelens.”

,,Voor Facebook bestond moesten we allemaal moeilijke telefoons plegen of vrienden en familie om hulp vragen – en we waren daar allemaal toe in staat.”

Dat mensen deze sociale vaardigheid zouden verleren omdat Facebook hen een manier geeft om er zich makkelijk vanaf te maken, valt dan ook geen positieve otnwikkeling te noemen.

Hoe graag sociale media guru’s ons ook willen laten geloven dat deze netwerken een verrijking betekenen voor ons leven, het blijven toch   plaatsen waar de waan van de dag heerst. Facebookgebruikers hebben vooral aandacht voor onzin. Die onzin verdient zeker zijn plaats in ons leven. Maar dat ze geen goede omgeving creeërt voor zaken die een langer verwerkingsproces vragen, mag duidelijk zijn.

Wanneer iets belangrijk is in het echte leven, zoals bijvoorbeeld het verlies van een geliefde, bestaat het gevaar dat Facebook de plaats is waar die gebeurtenis uitgehold wordt, al is het alleen al maar omdat ze omringd zal zijn door banaliteiten.

Bron: The New York Times]

 

[ad#ad3]

Een reactie achterlaten