donderdag 17 maart 2011 – (Marleen De Geest) – Bent u het gekibbel met uw partner over steeds dezelfde akkefietjes meer dan beu? Moet u aanzien hoe hij in naam van de gelijke taakverdeling uren in opperste concentratie de was sorteert waar u dat snel en op automatische piloot doet? Als liefde dan tekortschiet is het misschien tijd om een paar economische principes op uw relatie toe te passen. Een huwelijk is nu eenmaal een economische entiteit, stellen de Amerikaanse journalistes Paula Szuchman en Jenny Anderson.
[ad#ad1]
Romantiek is niet opgewassen tegen slonzigheid noch tegen eeuwig tijdstekort. Veel koppels bekvechten dan ook wat af om het huishouden toch enigszins geregeld te krijgen. Het eeuwig geruzie ruïneert de tijd van het samenzijn en kweekt behoorlijk wat ressentimenten, vooral omdat partners met onheuse opmerkingen tegen elkaar opbieden om toch maar hun gelijk te halen.
Heel wat mensen ervaren dat als het failliet van hun liefde en besluiten dan dat de relatie onhoudbaar wordt.
Misschien, zo menen de Amerikaanse journalistes Paula Szuchman en Jenny Anderson, respectievelijk van de Wall Street Journal en de New York Times, moet u niet te veeleisend zijn voor de liefde en de dingen juist rationeel bekijken.
Volgens Szuchman en Anderson vormt elke relatie een kleine economische entiteit die met beperkte middelen maximale resultaten moet realiseren. Zie uw verhouding dan ook als een speculatieve onderneming, als een lange termijn investering en wel de grootste van uw leven.
Wil u ooit rendement opstrijken dan mag u niet meteen afhaken als de zaken moeizaam gaan maar moet u het juist uitzitten wanneer de winst terug loopt en de aandelen slecht presteren.
Zo gezien is het genieten wanneer de relatie weelderig is en hard werken wanneer het minder goed gaat.
Bubbels spatten uiteen
In elk geval houdt u best een paar economische basisprincipes achter de hand. Steeds weer dezelfde discussies voeren is gewoon niet rendabel, pure waste eigenlijk. Iedereen heeft een aversie voor verlies, vormt nog zo een gegeven. Iets niet bezitten is veel minder erg dan iets moeten afgeven. Dat is de reden waarom partners hardnekkig strijden om te mogen behouden waaraan ze zo gehecht zijn. Afstand doen van overbodige en foeilelijke souvenirs is dan ook vaak net iets teveel gevraagd.
De arbeid moet worden verdeeld, dat bedacht Adam Smith al in 1776. Maar in een huishouden is de taakverdeling dikwijls op vage afspraken gebaseerd met als gevolg dat sommige dingen verwaarloosd worden omdat niemand ze ter harte neemt en andere twee keer worden gedaan.
Best laat u de wet van het comparatief voordeel haar werk doen. David Ricardo, ook al uit de 18 de eeuw, is de vader van die gedachte, hij zegt dat u er alle belang bij hebt om dat te doen waarin u relatief beter bent dan de ander. Kookt u beter en poetst hij tot alles glimt dan ligt het voor de hand dat de opdrachten in die zin worden toe gespeeld. Er is natuurlijk niets op tegen dat zoiets roldoorbrekend is, zij brengt troep naar het containerpark terwijl hij strijkt.
Belangrijk is dat u een incentive bedenkt voor wie de meest vervelende klussen moet doen. Maar, waarschuwen de journalistes, zoek het niet te ver. Vaak bestaat de aanmoediging gewoon uit het resultaat dat u bereikt. Opruimen is niet leuk maar het voorkomt dat u uren zoet bent met spullen zoeken die eigenlijk op een vaste plek zouden moeten te vinden zijn.
Een ander economisch gegeven is dat een relatie bubbels kent, de waarde ervan lijkt steeds toe te nemen tot op het moment dat er iets knapt. Wees ook daarin redelijk en bedenk dat u steeds realistische verwachtingen moet koesteren.
Als het over seks gaat tenslotte, spelen weer de schaarse middelen mee waarover het koppel beschikt. Het paar kampt immers vaak met energie en tijdstekort met als resultaat dat men gewoon te moe is om seks te hebben.
Om te voorkomen dat die helemaal van de kaart verdwijnt moet men zorgen dat de kosten van seks niet te hoog oplopen, aldus de journalistes. Immers, hoe duurder iets is, hoe minder mensen ervan willen hebben. Gewoon seks hebben dus, zonder rituelen of speciale omstandigheden die het allemaal nog wat ingewikkelder en omslachtiger maken.
Bron: Letting-Go Economics
[ad#ad3]