vrijdag 7 januari 2011 – (Marleen De Geest) – Een beetje kunstzinnigheid is nooit weg in een mooie relatie. Wanneer partners elkaar ‘beeldhouwen’ en vormen speelt het Michelangelo-effect, ze helpen elkaar meer uit zichzelf te halen wat op zijn beurt bijdraagt aan de tevredenheid en het duurzame karakter van de verhouding.
[ad#ad1]
Het lijkt tegenstrijdig maar is het niet. Relaties waaruit de twee individuen profijt halen, zijn gelukkiger dan deze waarin de verhouding op het voorplan staat. Vroeger bleven huwelijken overeind dankzij communicatieve vaardigheden of uit economische noodzaak.
Waar het huwelijk vroeger een sociaal instituut was, vormt het tegenwoordig een betekenisvol partnership. Twee mensen komen samen en willen dat hun emotionele en intellectuele noden worden voldaan. Een relatie moet het leven interessanter maken.
Of zoals de vorig jaar overleden onderzoeker van de Vrije Universiteit van Amsterdam Caryl Rusbult het stelde, in het huwelijk moet het Michelangelo-effect doorwerken, twee partners geven elkaar vorm en helpen elkaar om de respectievelijke doelstellingen te bereiken.
De Amerikaanse professoren Aron en Lewandowski onderschrijven die gedachte. Individuen gebruiken de relatie om kennis en ervaringen te verzamelen en op die manier zichzelf te verrijken. Hoe beter dat lukt en hoe meer de partners elkaar helpen zichzelf ‘uit te breiden’, hoe tevredener ze zich in hun verhouding voelen. Op zijn beurt heeft dat gevoel een voorspellende waarde over de duurzaamheid van de relatie.
Partners die elkaar nieuwe plekken, andere mensen en interessante bezigheden leren kennen, maken het leven een stuk aangenamer omdat er plots tal van mogelijkheden lijken op te duiken.
Dat geldt vooral voor een beginnende verliefdheid. Vrij snel gaan twee ‘vreemde’ mensen elkaar ‘inlijven’. Ze voegen nieuwe sociale rollen en stukjes identiteit toe aan hun bestaande persoonlijkheden.
Dat blijkt uit onderzoek bij 325 studenten aan de universiteit van Californië. Hun werd gevraagd om op regelmatige basis zichzelf en recente ervaringen te beschrijven. Nadat ze in de ban van verliefdheid raakten, werd hun relaas veel breedvoeriger en kleurrijker. De verliefdheid had voor gevolg dat ze op een andere manier naar zichzelf keken.
Verderop in de relatie wordt de wederzijdse beïnvloeding een stuk subtieler maar indringender. Zo nemen partners stukjes persoonlijkheid van elkaar over. Een gesloten type kan onder invloed van de andere bijvoorbeeld veel sociabeler worden en de droogstoppel komt al eens humoristisch uit de hoek. En bovendien, zo blijkt uit bijkomend onderzoek, onderscheiden partners steeds moeizamer wie wat inbrengt en wie wat overneemt. Ze spelen zichzelf niet kwijt in de relatie, ze groeien erin en verrijken zich. Het nieuwe gedrag, de bijkomende activiteiten en attitudes maken een essentieel deel uit van hoe ze in het leven staan.
Dr. Aron vroeg koppels om hun relatie te illustreren met cirkels. Wie niet veel deelt, kiest voor twee cirkels die naast elkaar staan, deze paren rapporteren vaak verveling. Overlappende cirkels zijn voor mensen die interessante ervaringen delen, zij melden geen of weinig verveling in de relatie.
In een duurzame relatie is egoïsme toegestaan en mag je verwachten dat ze iets waardevols aan jouw leven toevoegt.
[ad#ad3]