donderdag 7 januari 2010 – (Marleen De Geest) – Wie niets verwacht wordt nooit teleurgesteld. Evenwel, als het over liefde gaat houdt een positieve ingesteldheid de relatie mee overeind. Zeker geen geringe verdienste in tijden waarin een op drie huwelijken stranden. Misschien zelfs vanwege de te hoge verwachtingen die erover worden gekoesterd.
[ad#ad1]
Perfecte seks, schitterende kinderen en een gezamenlijk fortuin opbouwen zodat je per cruiseschip de pensioenleeftijd kunt binnenvaren. Het huwelijk of het samenwonen ziet er niet noodzakelijk zo uit.
Toch mag men best hoge verwachtingen koesteren, des te groter de kans dat ze ook vorm krijgen in de werkelijkheid. Tenminste voor zover de verwachtingen realistisch zijn en men er zelf ook aan werkt. Denken dat het pad altijd over rozen gaat en twee mensen het steeds roerend eens zijn en de meeste tijd hand in hand doorbrengen, is vragen om teleurgesteld te worden. Verwachten dat je het over de fundamentele levenskwesties eens raakt en dat de andere tijd voor je maakt als hem echt nodig hebt, is al meer haalbaar.
De meeste koppels immers ontwikkelen al snel codes om de verschillen te overbruggen en slagen erin om de overeenkomsten te waarderen. Zo kunnen ze ook echt samen aan de slag. Want behalve door mooie verwachtingen wordt een relatie ook door gezamenlijke projecten gestut, dat wat mensen samen ontwerpen en realiseren.
De zin voor realisme mag dan wel een belangrijke bouwsteen zijn voor een duurzame relatie, het ‘gevoel’ heeft ook zijn rechten. De perceptie van de relatie of de psychologische realiteit die partners beleven is minstens even belangrijk als de pure werkelijkheid. Als die zienswijze ook nog stof voor een gesprek kan leveren, biedt dat een extra kans om de relatie te verdiepen.
[ad#ad3]