donderdag 4 februari 2010 – (Marleen De Geest) – Het is niet zo dat mensen voor het ongeluk geboren worden. Soms evenwel zorgen ze min of meer zelf voor een voortzetting van hun ongelukkige jeugd door uitgerekend voor de verkeerde partner te kiezen. Daarover schreef psychotherapeute Martien Verreycken het boek ‘Vrouwen en hun (foute) partners’.
[ad#ad1]
‘Vrouwen en hun (foute) partners’, is het tweede deel van ‘Genoeg kikkers gekust!’ Al in het eerste deel ‘Kikkers en prinsen’ geeft psychotherapeute Martien Verreycken aan dat niet alle mannen het droombeeld van ‘de prins op het witte paard’ waar maken. Dat niet alle vrouwen prinsessen zijn, wordt slechts schoorvoetend toegegeven.
Ook in ‘Genoeg kikkers gekust’ kiest Verreycken resoluut de kant van de vrouwen. Nog ferventer dan vorige keer en zo nu en dan fors en bijna volks verwoord. Het kan haast niet anders dan dat haar praktijk plat gelopen wordt door vrouwen die bedrogen uitkwamen.
Een relatie, stelt Verreycken, kent haar voorgeschiedenis in de kindertijd van de partners. Overvloedig herhaalt en illustreert ze dat kinderen die onvoldoende liefde, affectie en waardering kenden daar in het vervolg van hun leven hopeloos naar op zoek blijven.
Zelfbeeld
Als mannen goede partners willen worden, moeten ze een stevig zelfbeeld kunnen kweken. Dat kan niet als vooral hun moeder hen opeist. Emotioneel zitten ze dan aan haar vast. Wanneer de vader afwezig is of ‘slecht gemaakt’ wordt, mist de jongen een model en weet hij niet aan welk manbeeld hij zich moet spiegelen.
De onzekere volwassen man zal dat gemis in het beste geval compenseren door zich op zijn werk of op een hobby te storten. In het slechtste geval wordt hij een macho die psychisch of zelfs fysiek geweld niet schuwt.
Als ouders zich meer om zichzelf dan om hun klein meisje bekommeren en haar emotionele behoeften grotendeels negeren, is ze diep eenzaam. Van haar kant zal ze altijd proberen ‘liefde te verdienen’. Wanneer ze als kind veel kritiek kreeg, of in ieder geval de goedkeuring van haar ouders moest missen, zal ze er ook als volwassen vrouw aan twijfelen of ze wel goed genoeg is, of ze wel liefde verdient. Dat resulteert in een overdreven zorgzame houding waarin ze zichzelf blijft wegcijferen.
Ontkenning
Dat verklaart volgens Verreycken waarom vrouwen zich aan de foute man blijven vast klampen. Ze zijn bang voor de eenzaamheid die ze goed kennen van vroeger, ze blijven denken dat ze nog harder hun best moeten doen. De puistige kikker zal op de duur wel in de mooie prins veranderen.
Het ontkennen van zijn fouten en het proberen onder controle houden van de gevolgen, zijn de twee pijlers waarop een wezenlijk onhoudbare relatie is gebaseerd. Deze vrouwen pikken (bijna) alles en laten de vloer met zich aanvegen.
In werkelijkheid is het niet mogelijk om een ‘foute’ man te veranderen, schrijft Verreycken. Hij zal steevast in zijn patroon hervallen en zijn vrouw de schuld geven.
Vele vrouwen verdragen te lang psychisch, fysiek of seksueel geweld. Of ze worden gedomineerd door de irrationele jaloezie van hun partner of door zijn drankmisbruik.
Omwille van henzelf en de kinderen is het raadzaam om hulp te zoeken, beveelt Verreycken aan. Die kan een objectieve kijk op de relatie geven en de vrouw begeleiden in de beslissing of het de moeite waard is om voor de relatie te vechten of om ze los te laten.
Het boek sluit af met tests om de kwaliteit of het gebrek eraan in de relatie vast te stellen.
‘Genoeg kikkers gekust! Vrouwen en hun foute partners’ van Martien Verreycken is uitgegeven bij Cyclus ISBN: 9789085750277. de prijs is € 27,80 en het boek telt 272 blz.
Lees ook: Liefde als investering
[ad#ad3]