donderdag 24 juni 2010 – (Marleen De Geest) – Op vreemde bodem is alles anders, het licht, de geluiden, de smaken en geuren. Het kan onwennig stemmen en vrouwen zijn daarvoor misschien nog wel iets gevoeliger.
[ad#ad1]
‘Vrouwen zijn misschien de beste reizigsters, want als ze een echte trekkersgeest hebben, kunnen ze meer verduren en staan ze, vreemd genoeg onverschilliger tegenover ontberingen en gebrek aan comfort dan mannen. Ongetwijfeld hebben ze meer oog voor detail en doen ze sneller indrukken op. Ze zijn vlugger met hun sympathieën en komen makkelijker met vreemdelingen in contact.’ Zo commentarieerde ‘The Times Literary Supplement’ aan het begin van vorige eeuw het boek ‘The desert and the Sown’ dat de Britse Gertrude Bell schreef. Bell reisde veel en avontuurlijk en ontplooide zich als archeologe. Vanwege haar nauwe contacten met de Arabieren ontpopte ze zich tijdens de eerste wereldoorlog tot politiek adviseur van de Britse overheid voor het Midden Oosten.
Het boek over Gertrude Bell ‘Koningin van de woestijn’ van de Amerikaanse Janet Wallach spreekt ongetwijfeld tot de verbeelding van reislustige vrouwen, al zal de romantiek en verlatenheid van die tijd nooit meer worden geëvenaard.
Vandaag is alleen reizen voor vrouwen een beetje anders want er is amper een plaats in de wereld denkbaar waar u niet ‘connected’ bent. Niettemin blijft in uw eentje reizen en een beetje zwerven een aparte ervaring waarin uw ik zich meer dan ooit aftekent. Elk waarneming, elk gevoel en elke ervaring krijgt een dimensie meer, omdat u enkel bij uzelf bespiegelingen kunt maken, is de beleving veel intenser. De angsten, de verveling en teleurstelling maar ook de schitterende ontdekkingen.
Alleen reizen betekent bij elke etappe uw eigen beslissingen nemen en dat in een vreemde context. U mag uw zin doen, uw eigen ritme volgen. Zo komt u te weten welke inhoud die nu echt hebben.
Natuurlijk kan alleen reizen ook een beetje afschrikken. Vrouwen zijn zogenaamd kwetsbaarder voor fysieke agressie en we zijn als kind al zo vaak gewaarschuwd voor vreemden. U in het avontuur gooien, betekent dan ook afrekenen met de angst voor het onbekende. Een goede voorbereiding, zoveel mogelijk informatie verzamelen over de bestemming en haar gebruiken en een basisnotie van de taal verwerven, kan veel zorgen voorkomen. Overigens hebben de rampscenario’s die we onszelf voorhouden meer met inbeelding dan met realiteit te maken.
De openheid en ‘beschikbaarheid’ voor de wereld scherpen de intuïtie aan. Als u in andere culturen ondergedompeld wordt of u oog in oog met de elementen van de natuur staat en u enkel op uzelf kunt rekenen, dan krijgt elke vorm van informatie, visueel of auditief, extra reliëf. Maar de autonomie waarmee u reageert maakt u minder geremd wat op zijn beurt meer zelfvertrouwen geeft. Wie alleen reist kan er zeker van zijn dat zij zichzelf als bestemming heeft.
[ad#ad3]